Rond 2002 leerde ik Madeleine Gimpel kennen. Ze was werkzaam bij uitgeverij Kok, destijds nog gevestigd in Kampen, en in die hoedanigheid kreeg ik met haar te maken. Ze begeleidde als redacteur projecten waar ik als grafisch ontwerper bij betrokken werd. We zijn altijd met elkaar blijven werken, ook toen ze als freelancer aan de slag ging. Dat was fijn en we voerden vaak lange telefoongesprekken. Naast uitgeverij Kok kwamen er nog een aantal uitgeverijen op ons pad.

Begin 2020 werd Madeleine ernstig ziek. Ze onderging zware medische behandelingen die niet aansloegen, waarna al snel bekend werd dat hiermee verdergaan zinloos zou zijn. Ze was uitbehandeld.
Madeleine benaderde mij met de vraag of ik een dichtbundel voor haar wilde ontwerpen. Ze had bij elk jaar van haar leven een gedicht uitgezocht. Een wens van haar was om lettertypes die ik zelf heb ontworpen in de bundel toe te passen. Het binnenwerk is gezet in het lettertype Lasso. Op het omslag gebruik ik letters uit het project ‘letters in het Waterloopbos’. De afzonderlijke tekens ontstaan uit collages die ik maak uit foto’s van het Waterloopbos in Marknesse. Tijdens het ontwerpen van het omslag ontbrak nog de letter D. Speciaal daarvoor maakte ik een collage voor de letter D. Deze collage heeft als titel: Voor Madeleine.
Deze speciale opdracht ontroert mij tot op de dag van vandaag. Het is een van de meest bijzondere klussen die ik in mijn leven heb mogen uitvoeren.

Madeleine overleed 20 oktober 2020. De bundel is verspreid in haar eigen kring, ‘onder mensen die (soms even) dichtbij voelden’.

Voor Madeleine